De afgelopen twee jaar hebben onderzoekers van het Leidse Instituut van Taal-, Land- en Volkenkunde het koloniaal- en slavernijverleden van Rotterdam onderzocht. Het resultaat van dit onderzoek wordt gepresenteerd in drie boeken: Het koloniale verleden van Rotterdam, Rotterdam in Slavernij en de bundel Rotterdam, een postkoloniale stad in beweging. Iets wat mooi is, maar ook direct de vraag oproept waarom al deze informatie niet gratis en openbaar toegankelijk is voor alle Rotterdammers. Bijna 100 euro moeten betalen voor een onderzoek wat betaald is met geld van de gemeente, dus geld van Rotterdammers, is in onze ogen best raar. Want een groot deel van de mensen waarover dit onderzoek gaat, de nazaten van de tot slaaf gemaakten, kunnen niet altijd zomaar 100 euro missen.
De eindconclusie van het onderzoek is glashelder; “Rotterdam zat tot over zijn oren in de slavernij”. Afgelopen maandag was er een uitzending van Vers Beton LIVE! Over het koloniale verleden van Rotterdam. Daarbij was onder andere de nummer twee op de kieslijst van BIJ1 Quinsy Gario aanwezig, maar ook wethouder Bert Wijbenga, die op de vraag of er excuses moeten worden gemaakt voor het slavernijverleden van Rotterdam aangaf dat dit wat hem betreft 'wat te vroeg is'. Vanuit Rotterdam BIJ1 vinden wij de excuses echter veel te laat, dit had allang moeten gebeuren!
We hebben geen behoefte aan nog meer dialoog om te bespreken of excuses op zijn plaats zijn. We moeten aanpakken, doorzetten en de bestaande instituten afbreken.
We hebben geen behoefte aan nog meer dialoog om te bespreken of excuses op zijn plaats zijn. We moeten aanpakken, doorzetten en de bestaande instituten afbreken. Geen woorden, maar daden! Rotterdam heeft namelijk een grote rol gespeeld in de periode van trans-Atlantische mensenhandel en alles wat daarmee samenhing. Als handelsstad waren we een basis voor vele schepen van het regime die de handelswaar vervoerden die door tot slaaf gemaakte mensen werd geproduceerd.
Deze handel heeft rijkdom naar de stad gebracht die tot op de dag van vandaag de basis heeft gelegd van ons leven nu. Aan de kade waar deze schepen aanmeerden, staat nu het monument waar we samen deze geschiedenis herdenken. Waar we stil zijn om de slachtoffers van de slavernij te eren en hun nazaten de ruimte krijgen om te herdenken.
Wij willen bewustwording tot stand brengen van het verleden van Rotterdam, de rol die het speelde in de tijd van de trans-Atlantische mensenhandel en welke invloed dit vandaag de dag nog heeft in de stad. In Rotterdam wonen heel veel nazaten van tot slaaf gemaakten, er moet ruimte komen voor hun verhalen. Eén op de acht huidige Rotterdammers heeft voorouders die ooit tot slaaf gemaakt zijn in het Atlantisch gebied, meer dan in welke Nederlandse stad ook.
Eén op de acht huidige Rotterdammers heeft voorouders die ooit tot slaaf gemaakt zijn in het Atlantisch gebied, meer dan in welke Nederlandse stad ook.
Het is goed dat wethouder Bert Wijbenga van Integratie en Samenleven zegt de stedelijke geschiedenis van kolonialisme en slavernij en de huidige achterstelling te erkennen. In het actieplan tegen racisme dat het college recentelijk heeft vastgesteld staat echter geen woord over het Rotterdamse politiekorps en hoe etnisch profileren en fysiek en verbaal geweld tegen niet-witte Rotterdammers daar de orde van de dag zijn.
Wij zijn ons zeer bewust van het feit dat het systeem van toen, het institutioneel racisme nog steeds werkt in Nederland en in onze stad. Onze lange geschiedenis van slavernij, kolonialisme en racisme heeft op alle vlakken van onze samenleving haar sporen achtergelaten. Het is de hoogste tijd om kritisch te gaan kijken naar de fundamenten waarop onze samenleving is gebouwd. Het maken van excuses voor die geschiedenis is een eerste en fundamentele stap op weg naar de dekolonisatie van Rotterdam en de dialoog waar de wethouder zo’n behoefte aan heeft.
Ander nieuws: