De Rotterdamse VVD presenteerde vandaag haar plan om, zoals zij dat noemen, ‘Rotterdam weer op de rails’ te krijgen na de coronacrisis. Het is een stappenplan waar ondernemen en geld verdienen het belangrijkste lijken. In het plan staat dan ook geen woord over hoe het verder moet met de verschillende kwetsbare groepen die door de gevolgen van deze crisis keihard worden geraakt. Het is een plan dat goed is voor de mensen die zowel financieel als maatschappelijk sterk zijn, maar waar niet wordt omgekeken naar de mensen voor wie het leven te vaak een zaak van overleven is.
Het leek de VVD daarnaast een goed idee om de coronacrisis te gebruiken om hun racistische agenda weer eens te promoten. Zo koppelen ze het krijgen van uitkeringen aan een taalachterstand en beweren ze dat kinderen van ouders die geen Nederlands spreken waarschijnlijk een leerachterstand hebben opgelopen. Daarnaast zien ze graag dat scholen een melding gaan maken bij de gemeente als zij ouders met een taalachterstand tegenkomen. Want als je wilt meedoen, dan moet je Nederlands leren.
Natuurlijk zijn wij dit inmiddels gewend de VVD. Net als het feit dat de economie voor alles komt, ook voor mensenlevens. In hun stappenplan pleit de partij voor het geven van ruimte aan de horeca. Over het feit dat kwetsbare groepen zoals ouderen, bepaalde mensen met een beperking of een kwetsbaar immuunsysteem door deze maatregelen nog verder in isolatie komen van de samenleving, worden verder geen uitspraken over gedaan.
Het normaal van de VVD is dus een maatschappij waar vooral ruimte is voor marktwerking en meer winst voor bedrijven.
Volgens dit plan moet op alles op alles worden gezet om zo snel mogelijk ‘terug naar normaal’ te gaan. Het normaal van de VVD is dus een maatschappij waar vooral ruimte is voor marktwerking en meer winst voor bedrijven. Geen woord over het aanpakken van armoede, maar wel het over het keihard bestrijden van de criminaliteit die hier vaak door wordt veroorzaakt.
Het plan van de VVD is in onze ogen dan ook een onmenselijk plan. Een plan met extreem-rechtse tinten, waarin pijnlijk duidelijk wordt wat voor de VVD de belangrijkste zaken zijn. Daarom komen wij met een eigen puntenplan om Rotterdam weer ‘op de rails’ te krijgen, maar dan op een sociale en rechtvaardige manier. Want Rotterdam op de rit krijgen gaat volgens ons veel beter als je de rails links, in plaats van scherp rechtsaf laat gaan.
1. Bescherm kwetsbare groepen. Van ouderen tot mensen met een beperking en van (ongedocumenteerde) vluchtelingen tot dak-en thuislozen. Dit zijn de mensen waar de samenleving zich op af moet stemmen. Laten we zorgen dat we een toegankelijke, veilige omgeving te creëren waar deze mensen niet worden afgestoten, terwijl de rest van Rotterdam weer opstart. Laten we op afstand met elkaar verbonden blijven.
2. Geef kinderen in armoede een kans. In tegenstelling tot de bewering van de VVD, is het niet de taal die een gezin spreekt, maar hun economische status die er voor zorgt dat kinderen tijdens de lockdown een leerachterstand kunnen oplopen. Maak online leren toegankelijk en stel de nodige materialen gratis beschikbaar. Geef kinderen die dit nodig hebben een persoonlijke begeleider.
3. Maak ruimte voor dak- en thuislozen. Nu en na de crisis moet iedereen in Rotterdam kunnen rekenen op een veilige plek om te slapen. Ga bijvoorbeeld met leegstaande hotels in gesprek om dit te regelen. Ook na de crisis moeten we blijven inzetten op dit vlak, want in Rotterdam mag niemand op straat slapen.
4. Eerlijke verdeling. De coronacrisis zet veel mensen die al in een financieel kwetsbare positie zaten weer enkele stappen terug en er zullen straks nog meer mensen in geldnood komen. Zij moeten geholpen worden. De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen, dus laat de multinationals en grote bedrijven die profiteren van alles wat Rotterdam te bieden heeft meer betalen.
5. Help ZZP’ers en kleine ondernemingen. De kunst & cultuursector, sekswerkers en lokale ondernemingen; veel van hen komen door de coronacrisis nog verder in de knel. Steun vanuit de gemeente moet voor hen altijd boven steun aan het grote bedrijfsleven en multinationals gaan.
6. Bouw betaalbare woningen. Rotterdam zet al jaren in op het slopen van sociale huurwoningen, met als doel het aantrekken van nieuwe, rijkere bewoners. Dit moet onmiddellijk stoppen. Probeer vaker woningen te renoveren en als sloop toch onvermijdelijk is, bouw er dan minimaal hetzelfde aantal sociale huurwoningen voor terug.
7. Let op toegankelijkheid. Veel partijen pleiten voor het gebruiken van stoepen, pleintjes en parkeerplaatsen om ruimte te maken voor terrassen en sportscholen. Hierdoor komt de toegankelijkheid van Rotterdam voor mensen met een fysieke beperking echter in gevaar. Denk niet aan winst, maar aan mensen. Maak de openbare ruimte toegankelijk voor iedereen.
8. Echte waardering voor cruciale beroepen. Geen applaus, maar loonsverhoging en veilige, menselijke werkomstandigheden door bijvoorbeeld voor voldoende beschermende middelen te zorgen. Partijen in Rotterdam moeten hier keihard voor gaan pleiten.
9. Blijven inzetten op dekolonisatie. De coronacrisis toont eens te meer aan dat armoede in veel gevallen nog altijd een kleur heeft. Als stad moeten we inzetten op een gelijkwaardige samenleving, waar de gevolgen van bijvoorbeeld een crisis als deze, zowel op financieel als andere vlakken, niet telkens het hardst worden gevoeld door specifiek groepen.
10. Stop niet met verduurzaming. De klimaatcrisis is hier in het rijke westen dan wel minder zichtbaar, maar zeker niet minder echt - ook niet nu we met een andere crisis te maken hebben. Blijf volop inzetten op de verduurzaming en energietransitie van de haven en de rest van de stad.
11. Maak ruimte voor veiligheid. Veel gezinnen zitten op een kluitje bij elkaar en in sommige gevallen zorgt dit voor veel spanning. In (thuis)situaties die al niet veilig waren, kan deze crisis daarom levensgevaarlijk zijn. Maak ruimte en middelen vrij voor opvang en hulp voor slachtoffers en blijf tijdens en na de crisis inzetten op het voorkomen van huiselijk geweld, bijvoorbeeld door campagnes tegen giftige mannelijkheid op te zetten.
12. Geef cultuur de ruimte. De sector heeft het zwaar, terwijl digitale varianten op voorstellingen, lezingen en bijeenkomsten ook enorm kunnen bijdragen aan de samenleving. Stel waar nodig extra middelen beschikbaar voor (kleine) organisaties en initiatieven.