Het songfestival komt naar Rotterdam. De media loopt vol met blije en enthousiaste reactie's,’Rotterdam will make it happen’. Toch zijn er ook andere, meer kritische geluiden. Er zijn meer mensen die zich, net als wij afvragen waarom men zo blij is met het feit dat we in Rotterdam de ‘eer’ krijgen dit festival te organiseren.

Een festival dat we alleen maar wonnen omdat we niet de morele kracht hadden om te weigeren deel te nemen aan een evenement, gehouden in de grootste apartheidsstaat ter wereld. We hebben op een enkeling na, ook toen weinig tot geen kritisch geluid laten horen.

Direct na de overwinning heeft Rotterdam, de stad van de diversiteit, de stad van 'Relax', waar iedereen gelijk is en er mag zijn, er alles aan gedaan om te zorgen dat het festival in 2020 hier plaatst zou vinden, zonder na te denken over die morele erfenis.

Met een ongekende daadkracht en overtuiging heeft de stad zich gestort op het binnenhalen van dit festival. Er was uit het niets genoeg geld (een slordige 15 miljoen euro), er waren genoeg ambtenaren en de P.R. machine kwam op volle gang. Partners uit de samenleving kwamen aanrennen om hun steentje bij te dragen en met elkaar aan de slag te gaan. Binnen een maand was er een aanbod waarin geld en daadkracht oneindig lijken te zijn. Wij zijn de stad van doen, niet lullen maar poetsen, 'Rotterdam for real'. Het gevolg was al snel daar: Rotterdam is officieel host van het Songfestival in mei 2020.

Een veelgehoord argument is hoeveel dit kan betekenen voor de stad. Naamsbekendheid, toerisme, geld. Dat geld zal er deels wel komen. De hotelprijzen stegen in rap tempo naar € 2.000,- per nacht. In wiens zakken gaat al dat binnengekomen geld echter verdwijnen? Niet in de zakken van de gewone Rotterdammer. Naar alle waarschijnlijkheid zal het gaan naar de mensen wiens zakken al meer dan goed gevuld zijn. De financiële winst die het festival op gaat leveren? Ook die zal echt voorbij gaan aan de gewone Rotterdammer. Behalve dan als je in de buurt van Ahoy woont, dan krijg je wekenlange overlast cadeau.

Rotterdam heeft op dit moment echt veel grotere prioriteiten dan het organiseren van het Songfestival. De investeringen die men nu doet voor dit evenement, zijn op andere plekken veel harder nodig. Het is schandalig om vele miljoenen te spenderen aan een festival dat plaats zal vinden in een wijk die al jaren wordt geteisterd door gemeentelijke verdringing en een totaal gebrek aan investeringen.

Als de gemeente de daadkracht en financiële mogelijkheden die nu uit de kast zijn getrokken toch eens zouden inzetten voor inwoners van onze stad. Stel dat ze een deel van die miljoenen zouden inzetten om armoede te bestrijden, in het onderwijs of tegen discriminatie. Dat we de klimaatcrisis ook hier eindelijk uit zouden roepen en onze mouwen op dezelfde manier op zouden stropen in een poging onze planeet te redden. Wanneer onze wethouder cultuur echt zou inzetten op de diversiteit van Rotterdam en de kunst en cultuur die onze stad rijk is.

Dan zouden we 'For Real' de stad van Make it Happen zijn.