Rotterdam BIJ1 was aanwezig bij de maandelijkse wake die gehouden wordt bij het detentie/uitzetcentrum in Rotterdam. Wij spraken daar onderstaande woorden uit:
Wat kun je zeggen terwijl je hier staat? De mensen die hier buiten bij ons staan, die dezelfde ideeën hebben over hoe we om zouden moeten gaan met vluchtelingen en asielzoekers. De mensen voor wie wij hier staan, zitten echter daarbinnen opgesloten en kunnen ons niet horen. Wij kunnen hen, en daarmee de verhalen die zij te vertellen hebben, dus ook niet horen.
Deze mensen kwamen naar Europa voor bescherming en om een betere toekomst te zoeken, maar op grond van de regelgeving kwamen ze in een onmenselijke en uitzichtloze situatie terecht. Nu zitten ze hier, in het detentiecentrum Rotterdam. Opgesloten, alsof ze zware criminelen zijn terwijl ze niets strafbaars hebben gedaan.
Het is te schandalig voor woorden dat, terwijl er dagelijks grote aantallen vluchtelingen verdrinken, wij de deuren van fort Europa stijf dicht houden en een groot deel van de mensen, ook in Nederland, de mening is toegedaan dat wij niets hoeven te doen om deze mensen op te vangen. Sterker nog, we sluiten een deel van die mensen dus hier op om ze, zodra dat kan, terug te sturen naar het land van herkomst.
Deze mensen kwamen naar Europa voor bescherming en om een betere toekomst te zoeken, maar op grond van de regelgeving kwamen ze in een onmenselijke en uitzichtloze situatie terecht.
Het feit dat je bent geboren in een rijk land als Nederland, geeft je heel veel voordelen en rechten. Wat ons betreft is daar onlosmakelijk de plicht aan verbonden om mensen te helpen die dit geluk niet hadden. We staan met elkaar naast het uitzetcentrum in Rotterdam, zoekend naar de juiste woorden omdat wij eigenlijk niet eens kunnen begrijpen dat we überhaupt een uitzetcentrum hebben.
Dat we een gevangenis hebben waarin we mensen, die nota bene op de vlucht waren opsluiten om ze zo snel mogelijk het land uit te kunnen zetten. Mensen die alles achterlieten, op de vlucht voor oorlog, geweld, onderdrukking, armoede, racisme en discriminatie. Mensen uit landen waar ze niet veilig zijn en geen bestaanszekerheid hebben, eindigen hier in de gevangenis. Terwijl de enige misdaad die zij begingen, een zoektocht was naar een veilige en betere toekomst.

BIJ1 is de partij van de radicale gelijkwaardigheid en economische rechtvaardigheid.
We hebben een diep geloof in deze radicale gelijkwaardigheid en empathie met iedereen die in geweld en armoede leeft. We willen een radicaal humaan vluchtelingenbeleid.
In ons partijprogramma hebben wij daarom onder andere de volgende speerpunten opgenomen.
• Vluchtelingen zonder strafblad horen niet in de gevangenis.
• De ouders van minderjarige in Nederland geboren kinderen horen in Nederland.
• Vluchtelingen die vanwege genderidentiteit of seksuele geaardheid niet veilig kunnen terugkeren naar land van herkomst, mogen altijd blijven.
• De opvang van vluchtelingen is kleinschalig en gericht op veilige en duurzame opvang.
• We moeten actief vluchtelingen redden in de Middellandse Zee en gaan vluchtelingen herhuisvesten die nu in Griekenland en Italië zitten.
Het is moeilijk om hier te staan. Uitzetcentra vertegenwoordigen alles waar we niet in geloven en waar we tegen strijden. Mensen op de vlucht verdienen onze steun en compassie, geen tralies, onzekerheid en stress. Wat ons betreft wordt dit uitzetcentrum vandaag nog gesloten en gaan we inzetten op het duurzaam veranderen van de pijn en knelpunten van vluchtelingen.
Vluchtelingen zijn welkom in Nederland en de opvang zou humaan en veilig moeten zijn. Nog steeds zien we echter dat LHBTIQ+ vluchtelingen niet veilig zijn in de Nederlandse opvang, zien we dat kinderen van AZC naar AZC verhuizen zonder een sociale basis op te kunnen bouwen. Te vaak zien we dat in Nederland geboren kinderen uitgezet worden naar landen waar ze nooit geweest zijn en de taal niet eens van spreken.
Mensen op de vlucht verdienen onze steun en compassie, geen tralies, onzekerheid en stress.
In onze ogen zijn vluchtelingen en asielzoekers geen 'vreemdelingen' die we moeten haten en zo ver mogelijk bij ons weg moeten houden. Vluchtelingen en asielzoekers zijn mensen die vaak dingen hebben gezien en beleefd, die wij – geboren in één van de rijkste landen van de wereld – ons gelukkig niet eens kunnen voorstellen. Er is een lied dat zegt dat iedereen van de wereld is, en de wereld dus ook van iedereen. Iedereen is van de wereld, dat gedeelte is waar. Andersom blijkt het echter keer op keer niet het geval. De wereld is niet van iedereen. Een kleine groep bange, witte mensen heeft gemeend zich de wereld te mogen toe-eigenen.