Dekoloniale stad
Rotterdam is een postkoloniale stad die haar rijkdom voor een belangrijk deel te danken heeft aan haar betrokkenheid bij slavenhandel, slavernij en kolonialisme. Onderzoek in de afgelopen jaren heeft laten zien hoe groot deze rol was. In oktober 2020 presenteerde het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV) de resultaten. Het onderzoek toont aan dat Rotterdam, net als andere Nederlandse (haven)steden, vanaf 1600 een rol speelde in de Nederlandse koloniale handel en slavernij. In het onderzoek worden de vele ondernemers, van bankiers tot plantagehouders, beschreven die bij het stadsbestuur betrokken waren.
Naast de rol van deze bovenlaag, is het ook duidelijk geworden dat de hele Rotterdamse economie profiteerde van de slaveneconomie. Door de verwevenheid kun je de slaveneconomie nauwelijks los zien van de rest van de economie en de samenleving. Deze invloed laat zich ook in cijfers uitdrukken. Rotterdamse schepen verhandelden ongeveer 60.000 Afrikanen – 10 procent van de in totaal 600.000 die voor Nederlandse rekening komen. Vandaag de dag heeft één op de acht huidige Rotterdammers voorouders die ooit tot slaaf gemaakt zijn in het Trans-Atlantisch gebied.
Op 18 december heeft de burgemeester uit naam van het college excuses aangeboden voor dit verleden. Dit is een start van een fase van herstel en besef van verantwoordelijkheid. Ook hebben we nu de taak om door te pakken en de uitwerkingen van dit verleden op het heden te bestrijden. Stadsgesprekken en educatieve programma’s zijn niet genoeg.
Dingen moeten anders! Zowel in uitvoering als in beleid is het tijd om door te pakken. Zo verandert het plaatsen van uitleg bij straatnamen niets aan het feit dat we met die straatnamen verkeerde mensen blijven eren. Volgens Rotterdam BIJ1 is er maar één oplossing: deze verering moet zo snel mogelijk stoppen! Geef straten en gebouwen nieuwe namen, trek Piet Heyn van zijn voetstuk in Delfshaven. Kies een positieve koers, kies onvoorwaardelijk voor antiracisme!
Rotterdam BIJ1 gaat zich inzetten voor de volgende punten:
- We stellen een wethouder aan die zich specifiek gaat richten op het tegengaan van racisme en discriminatie. Deze wethouder gaat de Rotterdamse instituties doorlichten op racisme en discriminatie, zal stage- en arbeidsdiscriminatie in beeld brengen en ertegen optreden. We komen met beleid dat werkt om racisme en discriminatie in heel Rotterdam uit te bannen.
- Blackfacing, zoals zwarte piet, wordt verboden in de openbare ruimte.
- Straatnamen van daders van koloniale wandaden en geweld worden vervangen voor helden uit de koloniale tijd. Hierin hebben buurtbewoners een leidende stem.
- Beelden van racisten en koloniale daders worden vervangen door beelden van anti-koloniale helden.
- Er komt ruimte voor het koloniale en slavernijverleden in musea en onderwijs, vooral vanuit het perspectief van zwarte mensen en mensen van kleur.
- We maken geld vrij om bewoners en wijkinitiatieven te steunen in de verspreiding van dekoloniale kennis die voortkomt uit ervaring en op hun initiatief ontstaat. Dit budget zal via een aparte regeling beschikbaar gesteld worden. Hierbij zullen projecten van nazaten van tot slaaf gemaakten voorrang krijgen
- Keti Koti wordt een officiële feestdag waarbij de hele stad stilstaat bij de slavernij en koloniale geschiedenis van Rotterdam. Het jaar 2023, 150 jaar na afschaffing van de slavernij wordt uitgeroepen als slavernijherdenkingsjaar met als hoogtepunt de Keti Koti-herdenking op 30 juni en 1 juli.
- We ondersteunen het vastgelopen proces om te komen tot een monument in het Lloyd Kwartier voor de Molukse gemeenschap. Belangrijk hierbij is dat het breed gedragen is en de gemeenschap in brede zin betrokken is bij het monument.
- Op 17 augustus vieren we de onafhankelijkheid van Indonesië en staan we stil bij het koloniale leed dat Nederland in voormalig Nederlands-Indië en Indonesië heeft veroorzaakt.
- We maken het Meldpunt Discriminatie meer bekend, toegankelijk en laagdrempelig.