Armoede is een groot probleem in Rotterdam. We zijn één van de Nederlandse steden met het hoogste aantal huishoudens dat moet rondkomen van een laag inkomen. 1 op de 4 Rotterdamse kinderen groeit op in armoede en meer dan 50.000 Rotterdamse huishoudens kampen met schuldenproblematiek. Meer dan 7% van onze inwoners leeft langdurig in armoede. Meer dan 7.000 huishoudens ontvangen steun van de voedselbank.
De wereldwijde pandemie van de afgelopen 2 jaar heeft nog meer zichtbaar gemaakt hoe diep armoede in onze stad zit en hoe verlammend het is voor gezinnen. Armoede is van invloed op allerlei aspecten van het leven. Op gezondheid, omdat zorg onbetaalbaar wordt of omdat geldgebrek ongezonde stress met zich meebrengt. Op deelname aan de maatschappij, omdat activiteiten als sport en uitjes te duur zijn.
BIJ1 wil dat het bestrijden van armoede topprioriteit wordt. We juichen toe dat de gemeente 2021 tot het Jaar tegen armoede heeft uitgeroepen. Ook de aandacht voor armoede in het plan Reset Rotterdam is een goede start. Maar veel van de beschikbare hulp komt niet terecht op de plekken waar het meest wordt geleden, in stilte. Van de naar schatting 17.000 gezinnen in ernstige financiële problemen ontvangt slechts een minderheid de broodnodige hulp.
Armoede is vaak onzichtbaar, maar we weten dat het zich diep in onze kwetsbare wijken bevindt. Om echt zicht te krijgen op de omvang van de uitdaging moeten we leren vertrouwen op de inzet van informele netwerken. Niet iedereen meldt zich aan het loket.
We moeten garanderen dat iedereen recht heeft op voldoende bestaansmiddelen om een menswaardig leven te leiden. Dat betekent dat mensen die niet kunnen werken voldoende inkomen kunnen krijgen — dat is een recht en geen gunst. BIJ1 wil dat zij voor hun uitkering dus ook geen tegenprestatie hoeven te leveren. We ondersteunen mensen om hun leven in te vullen zoals ze dat zelf willen. Ook mag vrijwilligerswerk niet gebruikt worden ter vervanging van betaalde banen.
De volgende inzet is in de komende 4 jaar nodig om het tij te keren:
- We gaan de strijd aan met de schuldeneconomie. De gemeente gaat vaker schulden overnemen en gaat meer schulden kwijtschelden. Sanering van alle schulden zorgt voor een eerlijke tweede kans. Een nieuwe start werkt pas echt wanneer er geen sprake is van weekbudgetten en andere verstikkende restricties.
- We stoppen met de verplichte tegenprestatie voor mensen in de bijstand. We bieden ze, waar mogelijk, dit werk aan met een contract en een rechtvaardig loon.
- De bijzondere bijstand wordt uitgebreid: je moet voor meer dingen de bijzondere bijstand kunnen aanvragen en de inkomensgrens voor het aanvragen gaat omhoog naar anderhalf keer modaal.
- We ondersteunen initiatieven als voedselbanken, uitleenpunten en andere individuele bijdragen, maar beseffen ook dat dit pleisters zijn en dat we in moeten blijven op het genezen van het systeem.
- We vervangen de Rotterdampas door een kindgebonden budget dat op de rekening van ouders wordt bijgestort. We willen af van het stempel dat samenhangt met het gebruik van de pas, niet van de voordelen die extra ondersteuning biedt. Nu is het zo het gebruik van de pas stigmatiserend werkt. Aan de kassa sta je bijvoorbeeld meteen bekend als arm. Het kindgebonden budget is ruimer inzetbaar. Mensen die gebruik maken van het budget kunnen zelf bepalen hoe, waar en waaraan het geld wordt uitgegeven, in plaats van gebonden te zijn aan bepaalde winkelketens die samenwerken met de gemeente. Het kindgebonden budget komt, net als de kinderbijslag, niet onder schuldsaneringsregelingen te vallen. Tot slot breiden we deze regeling uit tot huishoudens met een maximaal inkomen van anderhalf keer modaal.
- We concentreren de aanpak van armoede op de wijken. We kijken met bewoners en instellingen per wijk naar waar precies de vraagstukken liggen en inzet nodig is. De wijktafels worden hier het centrale punt voor.
- We zetten in op onderzoek op wijkniveau om de armoede in de wijken in beeld te brengen en te kijken naar initiatieven vanuit zelforganisatie en hun effect op de wijk.
- We stimuleren initiatieven uit de wijken waarbij bewoners met elkaar inzetten op duurzame veranderingen op het gebied van armoede.
- We starten programma’s op de scholen voor gezonde voeding en talentontwikkeling.
- Slachtoffers van het toeslagenschandaal krijgen ondersteuning van de gemeente. We nemen schulden over, stellen maatschappelijke en juridische ondersteuning beschikbaar waar gewenst.
Ook wil BIJ1 sekswerkers zoveel mogelijk zeggenschap over hun werk geven. Dit begint met het decriminaliseren van deze beroepsgroep. De gemeente garandeert dat de arbeidsrechten van sekswerkers gelijk zijn aan die van andere zelfstandigen en werknemers, ondanks dat dit op landelijk niveau nog niet goed is geregeld.
- Sekswerk wordt in onze gemeente een baan waar je alleen werkplekgerelateerde regels (hygiëne) voor hoeft te hebben.
- De gemeente zorgt voor toegankelijke en beschikbare informatie over de rechten van sekswerkers en over vormen van samenwerking.
- We schaffen de vergunningplicht voor zelfstandige sekswerkers af. Hiermee wordt het voor hen mogelijk om, net als andere vrije beroepen, hun bedrijf vanuit huis te voeren. Bovendien wordt het met de afschaffing van de vergunningplicht ook makkelijker om samen te werken. Hiermee neemt de veiligheid van sekswerkers toe.
- Sekswerkers krijgen volledige inspraak in het gemeentelijk beleid over sekswerk.
Sekswerkers worden nooit verplicht bijzondere persoonsgegevens te delen of te laten registreren. De gemeente gaat de voorgestelde Wet regulering sekswerk onder geen beding handhaven. Ook zal er geen gemeentelijke controle van individuele sekswerkers en hun woningen plaatsvinden, noch door de vergunninginspectie noch door de politie. Verder vereenvoudigt de gemeente het vergunningenstelsel voor exploitanten.
Terug naar 'Een stad voor iedereen'