"Rotterdam is de stad waar ik woon, waar ik leef. Rotterdam is mij dierbaar. Het is de stad die 16 jaar geleden mijn thuis werd, toen ik met mijn gezin uit Jakarta naar het Noordereiland verhuisde. Deze stad heeft me opgevangen, beetgepakt, afgewezen en weer omhoog geholpen. Het is de plek waar ik het leven heb leren kennen en volwassen ben geworden. Ik houd van de mensen, de parken, de bars en de pleinen.
Toch breekt mijn hart als ik door de stad loop en verder kijk dan wat ik aan de oppervlakte zie. In Rotterdam groeit 1 op de 4 kinderen op in armoede. Het college sloopt sociale huurwoningen om ze te vervangen voor dure nieuwbouwwoningen. De mensen die onze stad haar ziel geven moeten plaatsmaken voor anderen, om de simpele reden dat het stadsbestuur vindt dat ze te arm zijn. Om nog maar niet te beginnen over de enorme ongelijkheid binnen de stadsgrenzen; de levensverwachting van bewoners op Zuid is zo’n 6 jaar lager dan die uit Prins Alexander. Ondertussen groeit het aantal dakloze mensen gestaag, en zitten talloze families met diepe, uitzichtloze schulden.
Ik zie ouders van zwarte kinderen en kinderen van kleur uitleggen dat hun Rotterdam niet hetzelfde is als het Rotterdam van witte kinderen. Ze kunnen er niet op vertrouwen dat de politie hetzelfde naar ze kijkt als naar anderen. Ze zullen minder kansen op school krijgen, minder mogelijkheden op stage en werk. En als ze straks een huis willen huren of kopen, bepaalt hun naam hun kansen.
LHBTIQA+ Rotterdammers zijn nog steeds overmatig slachtoffer van geweld, terwijl hulpverleners en politie nog te vaak falen om ze te steunen. Ook is gendergerelateerd geweld een trieste dagelijkse realiteit, en de gemeente neemt nog steeds geen voortrekkersrol om dat te bestrijden.
Dit is niet mijn Rotterdam. Integendeel. In mijn Rotterdam wil ik strijden voor radicale gelijkwaardigheid. In mijn stad krijgen onze kinderen van jongs af aan gelijkwaardige kansen. In mijn stad treden we op tegen racisme. Niet alleen op straat, maar juist ook in de Raad of bij de de politie. Mijn stad wordt niet bestuurd door discriminerende algoritmen. Hier heeft etnisch profileren geen plek. Ik wil strijden voor een economisch rechtvaardig Rotterdam. Een stad waar we niet alleen pleisters plakken met rechtvaardige bijstand en ondersteuning, maar waar we groots inzetten op het verhelpen van armoede. Rotterdam moet toegankelijk zijn voor iedereen, en alle Rotterdammers moeten de zorg krijgen die ze nodig hebben, op het moment dat ze het nodig hebben.
Rotterdam is met haar haven één van de meest vervuilde steden van Nederland. Ook hier moeten we flink aan de slag! De erkenning van de klimaatcrisis is er inmiddels, maar nu is het tijd voor actie. Hierbij leggen we de lasten bij de grootste vervuilers en helpen we Rotterdammers op weg naar een duurzamere stad.
Er is heel veel werk aan de winkel om van onze stad een radicaal gelijkwaardige en economisch rechtvaardige plek om te leven te maken. Als lijsttrekker van Rotterdam BIJ1 ga ik deze uitdaging aan. Samen met mijn collega’s geloof ik in Rotterdam en haar bewoners. Samen gaan we de strijd aan tegen racisme, discriminatie en onrechtvaardigheid. Uit liefde voor de stad.
In dit programma nemen we je mee in onze ambities en plannen om van Rotterdam een radicaal rechtvaardige stad te maken. Rotterdam verdient het échte Roffa in de Raad. Strijd mee, stem op Rotterdam BIJ1!"
Mieke Megawati Vlasblom,
Lijsttrekker Rotterdam BIJ1