"De komende jaren met BIJ1 in de gemeente- en wijkraden, wil ik aandacht geven aan mensen die normaal die normaal het gevoel hebben buiten spel te staan. Rotterdammers die jaren langs de zijlijn hebben moeten toekijken wil ik betrekken bij wat er in de stad gebeurt en er samen voor zorgen dat het beleid ook voor hen werkt. Ik wil informatie blijven ophalen uit de haarvaten van de wijk.
Het beleid moet meer gebaseerd worden op wat er daar gebeurt, in de realiteit van de Rotterdamse wijken. Ik voel me geroepen om een rol te spelen in die belangrijke schakel tussen de straat en de raad."
"BIJ1 kan voor verschil zorgen doordat onze kandidatenlijst een afspiegeling is van de stad. In de huidige gemeenteraad is dat totaal niet aan de hand. Dat zorgt ervoor dat burgers zich totaal niet aangesproken voelen. Niets wijst er op dat het zin heeft om je betrokken te tonen of verantwoordelijkheid te pakken. Politiek lijkt de afgelopen jaren niks te maken te hebben met de echte inwoners van de stad. Alsof het buiten hen ligt, niet aan hen zou zijn."
"Je hoort de gemeente veel zeggen over wijken als Bospolder-Tussendijken. Maar je ziet politici maar zelden buiten campagnetijd op straat om echt te ervaren waar ze het over hebben. Ze baseren hun verhaal op onderzoeksresultaten die ver van de werkelijkheid af liggen.
Ze zeggen dan iets onderzocht te hebben maar als je echt de moeite neemt om hier de wijk in te gaan, al is het maar een paar uurtjes, dan zie je pas waar het misgaat – wat er echt aan de hand is. We moeten beleid maken op basis van verhalen van mensen en niet op basis van papier en bureaucratie."
"Om een crisis op te lossen, ga ik vooral veel praten met iedereen. Ik ga in gesprek, luister goed en blijf heel rustig. Ik ben vrij stressbestendig. Een crisis oplossen is hard werken. Communicatie is essentieel bij een crisis bezweren. Je moet geen dingen opkroppen."
"Ik haal kracht uit jonge mensen, de jeugd. Ik vind het inspirerend om te zien hoe kinderen alles samen aanpakken. Ik zeg altijd tegen mijn vader in discussies over mijn vier dochters: zij zijn woke geboren. Dat vind ik grappig aan die generatie. Zij vinden niks meer vreemd. Zij zitten in de klas met kinderen die hun roots overal hebben liggen en op school lopen er allerlei verschillende expressievormen en voorkeuren rond. Iedereen is Rotterdams."
"Voor mij is het vooral belangrijk om alle verschillen die mensen vertonen mee te nemen. Alle eigenheid die mensen hebben. Daar kan je niet één algemeen geldende maatstaaf naast leggen. Niet iedereen in één norm proberen te forceren. In mijn wijk lijkt het beleid nog te rusten op een soort jaren ’70 Henk en Ingrid. Je moet de politiek hervormen en aanpassen op de rijke dynamiek die het nu heeft. Met alle verschillen rekening houden."