Nu door de corona-pandemie het dagelijks leven bijna is stilgevallen, zien veel mensen problemen aan de oppervlakte komen die anders minder zichtbaar zijn.
Zowel het NRC als Nieuwsuur hebben de afgelopen week aandacht besteed aan wat zij "de ongemakkelijke waarheid" noemen. Het gaat dan om het feit dat de armste mensen nu het meest lijden en dat dit meestal niet-witte mensen zijn. De waarheid is nu eenmaal dat je financiële situatie en je plek in de maatschappij, samen met een migratieachtergrond vaak samenhangen met kwesties als discriminatie, uitsluiting, racisme en islamofobie.
Het is bijzonder om te zien dat wij vanuit Nederland vaak naar de Verenigde Staten wijzen als het gaat om de relatie tussen armoede en afkomst, terwijl dat hier echt niet anders is. De genomen corona-maatregelen treffen de mensen die leven op de rand van de armoedegrens, of daar zelfs onder zitten keihard. Voedselbanken hebben bijvoorbeeld te weinig vrijwilligers en een tekort aan voedsel. Rampzalig voor de mensen die afhankelijk zijn van voedselpakketten.
De waarheid is nu eenmaal dat je financiële situatie en je plek in de maatschappij, samen met een migratieachtergrond vaak samenhangen met kwesties als discriminatie, uitsluiting, racisme en islamofobie.
Nergens anders in Nederland is deze realiteit harder voelbaar dan in Rotterdam, waar bijna 11% van de inwoners - dat zijn meer dan 65.000 mensen - in langdurige armoede leven. Met name groepen als kinderen, gepensioneerden en mensen die van een uitkering leven zijn hier de dupe van. De maatregelen die nu gelden, treffen de mensen in de armste wijken het hardst. Dat zijn vaak niet-witte mensen.
Vanwege de grote armoede in Rotterdam, leven veel van deze mensen in kleine en slecht onderhouden woningen. Geen plek waar mensen wekenlang in opgepropt zouden moeten zitten. Het zijn vaak mensen met beroepen waarmee ze minimaal betaald krijgen, terwijl zij werk doen wat noodzakelijk is. Daarnaast zijn het vaak banen die tijdens deze uitbraak veel risico's met zich meebrengen.
Het treft gezinnen waar kinderen wonen die geen laptops hebben, en/of met ouders die hun niet kunnen helpen bij hun schoolwerk. Wijken waar de buurthuizen nu dicht zijn, waar hulpverleners en begeleiders vanwege de situatie nu alleen nog mensen op afstand kunnen bijstaan, waardoor mensen in kwetsbare posities onder enorme druk komen te staan en letterlijk geen kant op kunnen.
De maatregelen die nu gelden, treffen de mensen in de armste wijken het hardst. Dat zijn heel vaak niet-witte mensen.
De problemen die nu aan de oppervlakte komen zijn niet nieuw en waren zeker voor Rotterdam BIJ1 al erg zichtbaar. Het bestrijden van racisme en armoede zijn dan ook een aantal van onze belangrijkste speerpunten. Het tegengaan van die grote problemen binnen Rotterdam zullen daarom ook de basis vormen van ons verkiezingsprogramma.
Laten we in ieder geval zorgen dat we elkaar (onder)steunen waar mogelijk! Heb je vragen of opmerkingen, wil je je verhaal kwijt of heb je hulp nodig? Je kunt ons bereiken via rotterdam@bij1.org.
Onveilige thuissituatie
De kans dat door dit alles daarnaast spanningen en angsten binnen huishoudens oplopen is groot. Zeker in gezinnen of situaties waar al sprake was van een onveilige thuissituatie. Het aantal meldingen van huiselijk geweld in de regio Rijnmond is de afgelopen weken niet toegenomen, maar Veilig Thuis is erg bang dat de werkelijkheid anders ligt. Dit blijft door het noodgedwongen binnen zitten echter meer dan ooit verborgen en achter de voordeur verstopt.
Ben jij iemand, of ken jij iemand die thuis niet veilig is? Neem dan contact op met VeiligThuis via 0800 2000.